Pokémon Scarlet ve Violet serisi, 11 Ocak’ta Area Zero’nun Bâtın Hazinesi’nin epilog kısmıyla sona erdi. Oynadıktan sonra, bu epilogun, Pokémon serisinin en garip kuşaklarından birinin epey tuhaf bir sonu olduğunu düşünüyorum.
Büyük bir son oyun meydan okuması eklemek yerine, bu epilog, insanları mochi aracılığıyla denetim eden ve beyinlerini yıkayan bir Pokémon hakkında öykü odaklı bir içerik sunuyor. Oyunun ana kısmı ve DLC’ler boyunca yapılan maceralarda tanışılan arkadaşlara eğlenceli son anlar sunan sempatik ve komik bir kaygı parodisi. Bununla birlikte, beklenenin altında kalıyor ve Pokémon Scarlet ve Violet’in piyasaya sürüldüğü günden bu yana yaşadığı teknik sorunlara hala maruz kalıyor.
Resmi ismiyle The Hidden Treasure of Area Zero Epilog: Mochi Mayhem, bu ek öykü, Kitakami Adası’ndaki Peachy’nin dükkanındaki bir süslemeye Mitolojik Pecha Berry yerleştirdiğinizde başlıyor. Bu, oyuncunun Paldea’daki konutuna Arven, Nemona ve Penny’nin ziyaretine karar vermesine neden olan bir aramayı başlatıyor. Orada takılırken, küme, oyuncunun ana rakibi olan Kieran tarafından Kitakami’ye geri davet ediliyor. Birinci başta her şey olağan görünse de, Kieran’ın kız kardeşi Carmine’in tuhaf davrandığını fark ediyorlar.
Gözleri mora dönmüş ve beyin yıkanmış üzere görünüyor. Tavuk dansı yapmaya zorlanırken mochi dileniyor. Bu saçma öykü, ana oyundan ve DLC’den karakterlerin bu mochi laneti tarafından yavaş yavaş ele geçirilmesiyle başlıyor. Bu, yeni bir Pokémon’un merkezinde olduğu, çocuklara uygun, kaygıdan fazla eğlenceli bir öykü. Bu, Game Freak’in oyunlarıyla zafer tipi atma fırsatı olarak hizmet ediyor.
Pokémon Scarlet ve Violet’in hayal kırıklığı yaratan sonu
Ne yazık ki, Scarlet ve Violet’in şimdi bunu hak ettiğinden emin değilim. Ana seriye ilişkin en tuhaf oyunlardan kimileri, Game Freak’in büsbütün açık dünya dizaynıyla deneyler yapmasıyla dikkat çekiyor. Nintendo Switch’in yahut Game Freak’in kullandığı motorun, stüdyonun mevcut maksatlarına ahenk sağlayamadığı her vakit açıktı. Bu, Nintendo Switch’te en makus görünen AAA oyunlardan biri, sık sık yaşanan kare suratı düşüşleri ve doku atlama meseleleri oyun tecrübesini önemli biçimde etkiliyor.
Bu durum, öykü anları ve klasik RPG oynanışının aksi halde hayli keyifli olması nedeniyle üzücü. Pokémon Scarlet ve Violet piyasaya çıktıktan kısa bir müddet sonra, geliştiricileri “Oyuncuların, oyunların performansını etkileyebilecek sıkıntılarla karşılaşabileceğinin farkındayız. Oyunculara oyunlarımızla müspet bir tecrübe sunmayı hedefliyoruz ve yaşanan rahatsızlıktan ötürü özür dileriz. Oyuncuların geri bildirimlerini ciddiye alıyor ve oyunlarda iyileştirmeler üzerinde çalışıyoruz,” demişti. Fakat, bu Scarlet ve Violet için görünüşe nazaran son büyük güncelleme ve kapsamlı iyileştirmeler hiçbir vakit gelmedi.
Keşke bu yeni içerik, yeni teknik meselelerden arınmış olsaydı, lakin ziyaretim sırasında metinlerin geride ve ön planda sıklıkla kaybolup ortaya çıkmasına şahit oldum. Epilogun doruk noktasında oyunun kare suratı benim için de düştü zira çok fazla NPC tıpkı anda ekranda Mochi dansı yapıyordu. Evet, Pokémon Scarlet ve Violet, piyasaya sürülmesinden bir yıl sonra bile dans etmeyi zorlanıyor.
The Teal Mask, The Indigo Disk ve Mochi Mayhem, kendi yollarında keyifli olsalar da, yalnızca temel problemlerin üzerine içerik ekleyerek onları büsbütün çözmüyorlar. Mochi Mayhem, birkaç sefer güldürse de, bu Pokémon kuşağını garip, etkisiz bir latife olarak bitirmek yerine zaferle sonlandırmak daha düzgün olurdu.
Eğer benim üzere Pokémon Scarlet ve Violet ve DLC’sine onlarca saat ayırdıysanız, Mochi Mayhem’i deneyimlemek için öykü açısından harcanan vakti telafi etmek isteyebilirsiniz. Lakin, çekici oyun tecrübeleri açısından çok fazla bir şey katmıyor. Pokémon Scarlet ve Violet’i piyasaya sürüldüğünden beri ellemeyen ve DLC ve sonrasındaki güncellemelerin oyunun en hudut bozucu problemlerini çözeceğini umanlara; bu, No Man’s Sky yahut Cyberpunk 2077: Phantom Liberty değil. O yüzden yönetim edin.