Ulusal Egemenlik ve Çoçuk bayramı olarak kutladığımız bugünde (23 nisan), tüm ulusun öncelikle bayramını tüm içten dileklerimle kutlarım ve ulu önder Atatürk'ün bize bahşettiği bu önemli gün için kendisine bir kez daha huzurlarınızda teşekkür ederim.Bugünün anlam ve bilincini iyi kavramalı, normal hayatta davrandığımız davranışlar gibi değilde daha seçici ve empati kurarak çoçuklara yaklaşmamız gerekiyor. Aile, birey ve toplum olarak yılların en önemli sorunu olan çoçuk eğitimi ve aile içi şiddet olaylarında çoçuklara destek olmalıyız.
Yarınımızın teminatı olarak gösterdiğimiz çoçuklar şüphesiz ki büyüyen bir meyva ağacıdır. Nasıl beslersen sana o şekilde meyva verir. Ulusal kültür bilincinin eksik olduğu toplumumuzda bunun geliştirilmesi adına tabiki bazı etkinlikler ve faaliyetler oluyor. Örneğin kız çoçuklarının eğitilmesi adına yapılan kampanyalar, sokak çoçuklarına yönelik geniş kapsamlı devlet desteği, geçim sıkıntısı yaşayan çoçuklara eğitim ve maddi destek, doğal afetlerden zarar gören ailelerin çoçuklarına gerekli destek gibi türevi yardım faaliyetlerimiz çok şükür azda olsa var olmaktadır.
Sonuç olarak 2010 Türkiye'sinde Ergenekon, Darbe, Çatışma, Hırsızlık ve Tecavüz gibi olayların gündemden düşmediği ve Aşkı Memnun vs.. gibi toplumun genel ahlak niteliklerinin tabularını kırma amaçlı bilinçli olarak getirilmiş dizilerin artık hat safada olduğu bir dönemde çoçuklara daha dikkatli bir şekilde yaklaşmalı ve korumalıyız. Çünkü bunları izleyen bir çoçuk şimdi idrak edemiyecek ama bunun zararını 10 sene sonra göreceğiz.
Bu yazı öylesine yazıldı, Anlayana