- Katılım
- 31 Mayıs 2009
- Mesajlar
- 195
- Reaction score
- 12
Bundan dört yıl önce ağır bir depresyona girdiğim olaylar dizisi olmuştu. Üzüntü, değersizlik, yanlızlık, intikam duygularını hemen hemen hergün yaşıyordum. Bütün bu duygularım adeta bir yabani ot gibi kök salmış ve giderek büyümüştü. Sınav başarısızlığı, ailemin sorunlarım, terkedildiğim bir ilişkim, beni anlamayan ve arkamdan iş çeviren arkadaşlarım, maddi yetersizliklerim arka arkaya gelmişti. O zamanlar bu tür olayları tanımlamak çok zordu
Üzücü, aptalca, anlaşılmaz, adaletsiz, trajik, gülünç
Öyle ya da böyle bunu hepimiz yaşıyoruz. Ve yine öyle ya da böyle bu yaşananlara anlamlar yüklüyoruz. Bu anlamlar o anlardan sonra yaşadıklarımızın ana temasını oluşturmaya devam ediyorlar.
Bir hareket öfkeye yol açar, bu öfke arkadaşlıkları sonlandırır. Evlilikleri bitirir. Yıllarca birlikte yaşadığımız ailemizden bizi uzaklaştırır. Yıllarca dost olan kişiler ölseler dahi birbirlerinin cenazelerine katılmayacak duruma gelirler. Akrabalıklar bozulur. ,
Bu durumlar kendimize de zarar verir elbette Özgüvenimiz yıkılır, kendimize olan sevgimiz azalır. Suçluluk duygumuz artar. İntikam duyguları içinde yaşamaya başlarız. Elbette bu kadar değil. Eminim ki konuşacak fırsatımız olsaydı saatlerce anlatırsınız neleri affedemediğinizi ve hayatınızda nelere yol açtığını
Bir zamanlar bu durumun içinde olduğum için hayatımda kızgınlık duyduğum herşeyi anlatır oldum herkese hatta bunları anlatmaktan zevk alır hale gelmiştim. Anlıkta olsa bu şekilde rahatlıyordum. Hayattaki acılarımı, kızgınlıklarımı, intikam duygularımı ifade ettiğimde kendimi bulur gibi oluyordum. Egom bununla değer buluyordu sanki. Bunu yapmalıydım. Çünkü Egomun beslediği sahte özgüvenim olmasa, aslında bilinçaltımın derinliklerinde duran değersizliğim, yetersizliğim, korkularım apaçık vuracaktı yüzüme
devamı yakında
http://akinberk.net/affetmek-sizi-guclu-kilar.html
Öyle ya da böyle bunu hepimiz yaşıyoruz. Ve yine öyle ya da böyle bu yaşananlara anlamlar yüklüyoruz. Bu anlamlar o anlardan sonra yaşadıklarımızın ana temasını oluşturmaya devam ediyorlar.
Bir hareket öfkeye yol açar, bu öfke arkadaşlıkları sonlandırır. Evlilikleri bitirir. Yıllarca birlikte yaşadığımız ailemizden bizi uzaklaştırır. Yıllarca dost olan kişiler ölseler dahi birbirlerinin cenazelerine katılmayacak duruma gelirler. Akrabalıklar bozulur. ,
Bu durumlar kendimize de zarar verir elbette Özgüvenimiz yıkılır, kendimize olan sevgimiz azalır. Suçluluk duygumuz artar. İntikam duyguları içinde yaşamaya başlarız. Elbette bu kadar değil. Eminim ki konuşacak fırsatımız olsaydı saatlerce anlatırsınız neleri affedemediğinizi ve hayatınızda nelere yol açtığını
Bir zamanlar bu durumun içinde olduğum için hayatımda kızgınlık duyduğum herşeyi anlatır oldum herkese hatta bunları anlatmaktan zevk alır hale gelmiştim. Anlıkta olsa bu şekilde rahatlıyordum. Hayattaki acılarımı, kızgınlıklarımı, intikam duygularımı ifade ettiğimde kendimi bulur gibi oluyordum. Egom bununla değer buluyordu sanki. Bunu yapmalıydım. Çünkü Egomun beslediği sahte özgüvenim olmasa, aslında bilinçaltımın derinliklerinde duran değersizliğim, yetersizliğim, korkularım apaçık vuracaktı yüzüme
devamı yakında
http://akinberk.net/affetmek-sizi-guclu-kilar.html
