- Katılım
- 2 Aralık 2013
- Mesajlar
- 80
- Reaction score
- 0
Önceki gün arkadaşlarla Anıtkabir'e küçük bir ziyaret gerçekleştirdik arkadaşlarla. Çok da güzel oldu. Daha önce defalarca gitmeme rağmen, Ulu Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün naaşının bulunduğu mekana her adımımı attığımda farklı his ve fraksiyonlar karşılıyor benliğimi. O büyük insanın orada yattığını bilmek ve bu duyguları yanımdakilerle paylaşmak huzur verici ve bir o kadar da hüzünlendirici bir durum.
Her gittiğim seferde geçtiğim o taşlı yoldan bu kez daha bilinçli geçtim arkadaşın sayesinde. Arabayı otoparka bırakmış, geze dolaşa geniş araç yolunun doğusundaki giriş merdivenlerinden çıkarken yanımdaki bir arkadaş, birazdan üzerinden geçeceğimiz aslanlı yolda ilerlerken kimsenin başını kaldırıp yürüyemediğini söyledi. "Bak birazdan gözlemle insanları, farkedeceksin" dedi. "Hadi canım" dedim, "Nasıl oluyormuş ki ?" "Birazdan görürsün" dedi. Çok defa geldiğimi söylemiştim ama neden böyle bir şey söylediğini anlayamıyordum henüz. Psikolojik olarak sanırım birkaç merdiven çıktıktan sonra başımda hafif bir ağırlık hissediyordum, "Evet, doğru söylüyorsun, başımı kaldıramıyorum" diye hafiften de şakalaşmayı ihmal etmedik.
Nihayet merdivenlerin bitiminden itibaren yola adımımızı attığımız gibi uzunca ve parçalı taşlı yol (aslanlı yol) bizi karşıladı boylu boyunca. "Eee, yürüyebiliyorum abi" dedim, der demez ayağım parçalı taşların arasına takılıp tökezlemem bir oldu. "Gördün mü ?" dedi, "Başını öne eğmeden yürüyemiyorsun". Gülümsedik halimize.
Anladım o an ne demek istediğini. Kasti olarak yapılan bu parça taşlı yollar, insanların saygıdan dolayı başlarını yukarı kaldırmadan, düşmemeleri için dikkatli olma refleksiyle başlarını önde tutarak yürümelerini zorunlu kılıyormuş. Bilerek uygulamaya konan bu mantıklı fikri çok beğendim gerçekten. Basit görünen ama çok hoş bir uygulamayı öğrenmiş oldum defalarca gelmeme rağmen. Demek ki farkındalığımız o zamanlar düşük seviyede imiş.
Söylediğim gibi daha önce birçok kez gitmiş olmama rağmen böylesine farklı bir durumu ilk defa öğreniyordum. Peki ya sizin Anıtkabir hakkında bildikleriniz, düşünceleriniz nelerdir ? Bizimle paylaşırsanız memnun olurum.
Atam sen rahat uyu. Eserin yeni nesil, izinden bir adım bile sapmadan dimdik yürüyecektir.
Teşekkürler.
Kaynak: http://www.cerezlerim.com/2014/02/anitkabirde-aslanli-yol.html
İyi Çalışmalar..
Her gittiğim seferde geçtiğim o taşlı yoldan bu kez daha bilinçli geçtim arkadaşın sayesinde. Arabayı otoparka bırakmış, geze dolaşa geniş araç yolunun doğusundaki giriş merdivenlerinden çıkarken yanımdaki bir arkadaş, birazdan üzerinden geçeceğimiz aslanlı yolda ilerlerken kimsenin başını kaldırıp yürüyemediğini söyledi. "Bak birazdan gözlemle insanları, farkedeceksin" dedi. "Hadi canım" dedim, "Nasıl oluyormuş ki ?" "Birazdan görürsün" dedi. Çok defa geldiğimi söylemiştim ama neden böyle bir şey söylediğini anlayamıyordum henüz. Psikolojik olarak sanırım birkaç merdiven çıktıktan sonra başımda hafif bir ağırlık hissediyordum, "Evet, doğru söylüyorsun, başımı kaldıramıyorum" diye hafiften de şakalaşmayı ihmal etmedik.
Nihayet merdivenlerin bitiminden itibaren yola adımımızı attığımız gibi uzunca ve parçalı taşlı yol (aslanlı yol) bizi karşıladı boylu boyunca. "Eee, yürüyebiliyorum abi" dedim, der demez ayağım parçalı taşların arasına takılıp tökezlemem bir oldu. "Gördün mü ?" dedi, "Başını öne eğmeden yürüyemiyorsun". Gülümsedik halimize.
Anladım o an ne demek istediğini. Kasti olarak yapılan bu parça taşlı yollar, insanların saygıdan dolayı başlarını yukarı kaldırmadan, düşmemeleri için dikkatli olma refleksiyle başlarını önde tutarak yürümelerini zorunlu kılıyormuş. Bilerek uygulamaya konan bu mantıklı fikri çok beğendim gerçekten. Basit görünen ama çok hoş bir uygulamayı öğrenmiş oldum defalarca gelmeme rağmen. Demek ki farkındalığımız o zamanlar düşük seviyede imiş.
Söylediğim gibi daha önce birçok kez gitmiş olmama rağmen böylesine farklı bir durumu ilk defa öğreniyordum. Peki ya sizin Anıtkabir hakkında bildikleriniz, düşünceleriniz nelerdir ? Bizimle paylaşırsanız memnun olurum.
Atam sen rahat uyu. Eserin yeni nesil, izinden bir adım bile sapmadan dimdik yürüyecektir.
Teşekkürler.
Kaynak: http://www.cerezlerim.com/2014/02/anitkabirde-aslanli-yol.html
İyi Çalışmalar..