Bir Çarşamba günü, kampüse gitme isteğim hiç yok ve bilgisayar başındayım ve bir arkadaşım arıyor. Olaylar başlıyor.
Beni arayıp bildiğim güzel bir piknik yeri var mı diye sordu. Bende "Ağlayan Kaya" diye bir alabalık var çok güzel dedim. Yolu biliyormusun? diye sordu ve benden evet cevabını alınca 10 dakika sonra evin önünde olacağını söyledi. 11 dakika sonra kapının önündeydi ama tabiki ben daha giyinmemiştim, hatta bilgisayar bile anca kapanıyordu.
Velhasılı kelam kapıya çıktım, ön koltuk dolu olduğundan arka koltuğa oturdum ve bir de ne göreyim? 3 tane poşet ve içleri poğaça, pasta, börek. Bunlar ne la? diye sordum ve pikniğe gidiyoruz pasta börek tabiki dedi ama ağlayan kayanın alabalık restaurant olduğunu söylemeyi unutmuşum. Orda onu söyleyince güzel bir küfür yedim ama neyse çıktık yola ve Güney Şelalesine gitmeye karar verdik. Yolda genç birine adres sorduk ve tarif etti, ilerde bir daha sorun dedi. İleride yaşlı bir amca gördük hemen yanaştık ve ben sorumuzu yönelttikm "Amca Güney Şelalesine nerden gideriz?". Amca bize şok olmuş gibi bakmaya başladı tabi bizde ne oluyo lan diye geçiriyoruz içimizden.
Tekrar sorumuzu yönelttim; "Amca bilmiyosan söyle başkasına soralım acelemiz var". Amca şunu dedi; "Oğlum güneş enerjisi çatıya takılırız nasıl gidiceksiniz oraya?". İşte burası yıkıldığımız andı, amca Güney Şelalesini Güneş Enerjisi olarak anlamıştı. o günü nasıl geçirdik bilmiyorum. Gülmekten artık çatlayacak duruma gelmiştik, dönüşte tekrar baktık ve o amcayı görür gibi olduk, duralım dedik ama sonradan amca bozulmasın diye vazgeçtik ve Denizliye geri döndük.
Bu olayı 2 ay önce yaşadım ve gerçek bir olay =) Hafıza kartlı Motorola C133a telefonum var, aklıma gelse olmayan kamerayı açar ve kayda alırdım ama işte kafam basmadı o anda çünkü şoka girmiştik.
Beni arayıp bildiğim güzel bir piknik yeri var mı diye sordu. Bende "Ağlayan Kaya" diye bir alabalık var çok güzel dedim. Yolu biliyormusun? diye sordu ve benden evet cevabını alınca 10 dakika sonra evin önünde olacağını söyledi. 11 dakika sonra kapının önündeydi ama tabiki ben daha giyinmemiştim, hatta bilgisayar bile anca kapanıyordu.
Velhasılı kelam kapıya çıktım, ön koltuk dolu olduğundan arka koltuğa oturdum ve bir de ne göreyim? 3 tane poşet ve içleri poğaça, pasta, börek. Bunlar ne la? diye sordum ve pikniğe gidiyoruz pasta börek tabiki dedi ama ağlayan kayanın alabalık restaurant olduğunu söylemeyi unutmuşum. Orda onu söyleyince güzel bir küfür yedim ama neyse çıktık yola ve Güney Şelalesine gitmeye karar verdik. Yolda genç birine adres sorduk ve tarif etti, ilerde bir daha sorun dedi. İleride yaşlı bir amca gördük hemen yanaştık ve ben sorumuzu yönelttikm "Amca Güney Şelalesine nerden gideriz?". Amca bize şok olmuş gibi bakmaya başladı tabi bizde ne oluyo lan diye geçiriyoruz içimizden.
Tekrar sorumuzu yönelttim; "Amca bilmiyosan söyle başkasına soralım acelemiz var". Amca şunu dedi; "Oğlum güneş enerjisi çatıya takılırız nasıl gidiceksiniz oraya?". İşte burası yıkıldığımız andı, amca Güney Şelalesini Güneş Enerjisi olarak anlamıştı. o günü nasıl geçirdik bilmiyorum. Gülmekten artık çatlayacak duruma gelmiştik, dönüşte tekrar baktık ve o amcayı görür gibi olduk, duralım dedik ama sonradan amca bozulmasın diye vazgeçtik ve Denizliye geri döndük.
Bu olayı 2 ay önce yaşadım ve gerçek bir olay =) Hafıza kartlı Motorola C133a telefonum var, aklıma gelse olmayan kamerayı açar ve kayda alırdım ama işte kafam basmadı o anda çünkü şoka girmiştik.