Coşkun ARSLAN Şiirleri

ZEYNEP

Ne kadar özenmiş yaradan sana
Ab-ı hayat oldun adeta cana
Bir damla umudun kafidir bana
Bu gönül sevgini ediyor talep
Sensizliği lügatten siliyor Zeynep

Biçareyim derbederim sarhoşum
Sevgine kahrına talip olmuşum
Derdime dermanı sende bulmuşum
Ruhuma hitap eden ne varsa hep
Her şeyi sende buluyor Zeynep

Hasta gönlü avutmak mümkün değil
Okyanusu kurutmak mümkün değil
Gül yüzünü unutmak mümkün değil
Sen oldun sanki varlığıma sebep
Aklım hep sende kalıyor Zeynep

Cemalini gördüğüm günden beri
Alev aldı içerim yangın yeri
Elinden içeyim en acı zehri
Tutuşup yanan yüreğime su serp
Bu yangın canımı alıyor Zeynep

Matlaştı hayatın renkleri soldu
Gözlerim başkasını görmez oldu
Deli gönül bahara ermez oldu
Eridikçe umudum kelep kelep
Gözlerim yaş ile doluyor Zeynep

Met cezir içinde buldum kendimi
Dalga dalga yıkamadım bendimi
Ak kağıda açar iken derdimi
Dona kaldı kalemimde mürekkep
Yazdığım yazılar soluyor Zeynep

Sanma ki bu sevda küllenir biter
Olmuşum mecnundan keremden beter
Gemileri yakarım gel de yeter
Mecnuna iki adım yoldur Halep
Aşk dediğin dağları deliyor Zeynep

Coşkun ARSLAN

Ateşinden Köz Bıraktın Geride

Çektin gittin veda bile etmeden
Perişan bir öz bıraktın geride
Sormayacağım sana nasıl, neden
Tutulmamış söz bıraktın geride

Dolaşmışsın ruhuma ilmek ilmek
Mümkünü geçmişi bir anda silmek
Umutlarımı yakıp erittin tek tek
Ateşinden köz bıraktın geride

Zavallıyım boynum büküktür benim
Hissiyatım kırık döküktür benim
Gözlerimden yaşlar dökülür benim
Aşka küskün yüz Bıraktın geride


Talihim yok imiş sevdadan yana
Kader böyle imiş ne diyim sana
Ne renk kaldı ne ses kaldı ne mana
Teli kırık saz bıraktın geride

Coşkun Arslan


Yokluğu Ecel Bana

Kaptırmışım gönlümü,
Güzel senin büyüne,
Seninle inanmışım,
Aşkın büyüklüğüne.

Hiçbir şeyin olmadı,
Senin kadar tesiri,
Gülüşünün hayranıydım,
Bakışının esiri.

Mevsim başka mevsim,
İklim başka iklimdi,
Yapraklar sarardı hep,
Güller kurudu şimdi.

Dünya gözümde sıfır,
Hayat sensiz anlamsız,
Yokluğun ecel bana,
Neylerim yapayalnız.

Duygularım yaralı,
Akıl ta dibe vurdu,
Ancak mahkûm bedenler,
Benim kadar mağdurdu.


Coşkun ARSLAN


ÇANKKALE MAHŞERİNDE

Çanakkale mahşerinde can pazarı kurulmuş
Toprağı şehitlerin kanlarıyla yoğrulmuş

İman en büyük silah vatan en sevgili yar
Bağrına taş bassın beklemesin analar

Eller duaya kalkmış bu son cuma namazı
Vatan onlardan razı onlar vatandan razı

En fedakar en cesur en büyük asker bizim
Sevinsin Türk evladı çünkü bu zafer bizim

Düşmanın hayalleri gömüldü kara suya
Hangi millet galip gelir böyle şanlı orduya

Anlasın bütün cihan Çanakkale geçilmez
Şühedanın kanına asla değer biçilmez.

COŞKUN ARSLAN