Fenerbahçe taraftarı böyledir zaten.
Benim de içinde olduğum bu grup hiçbir zaman skora bakmamıştır, her zaman oynanan oyuna bakmıştır.
Fenerbahçe taraftarını diğer taraftarlardan ayıran en önemli özellik budur.
Diğer taraftarlar kendi aralarında tartışabilirler, "4-4-2 mi oynasak yoksa 4-3-3 mi yoksa 4-1-3-2 mi?", "Oyunun iki yönünü oynayan, bloglar arası pas trafiği, defans bloğu, hangi sistemle oynasak, şu oyuncu şurda oynasa" şeklinde.
Genelde skora bakarlar.
3 puan çok önemlidir.
Ama Fenerbahçe taraftarı buna çok bakmaz.
Detaya girmez, sistemi sorgulamaz.
5-0 galip gelinen bir maçın bütün golleri penaltıdan gelse maçtan sonra takımını proteste eder.
Takımın kaç gol attığı önemli değildir, o gollerin "nasıl" atıldığı önemlidir.
1 tane frikik golünü 3 tane penaltı golüne tercih ederler.
Lugano'nun Bilica'yla geriden oyun kurması onlar için sıkıcı, Santos'un 3 kişiyi çalımlayıp gol atması gecenin olayıdır.
Takımının gol atmasını değil, o forma için savaşmasını, bir şeyler yapmasını beklerler.
3 yıl boyunca yalnızca 2 gol atmış Gökhan Gönül'ü sevmelerinin nedeni budur.
Alex de Souza bu yüzden şimdiden efsanedir.
Fenerbahçe taraftarı başkadır, kesinlikle bambaşka.
Neyse konunun özüne dönecek olursak; Daum da bunun tam tersi, oyuna değil skora bakan bir teknik direktör.
Kendi kafasında yalnızca şampiyonluk olduğu için böyle bir şey diyor.
