Evora..

Onunla tanıştığımda araba kullanıyordum ve Ispartaya gidiyordum.. Yol sıkıcı, tek başımayım ve arabadaki tüm cd leri dinlemekten bıkmıştım. Radyoda karşılaştık.. hangi kanal bilmiyorum , bir ses, bildiğim tüm hüzünleri nota nota yaşattı bana.. Acıklı, ağlamaklı, tuzlu... piyanoyla birleşince coşkulu, bir dalga gibi.. köpük köpük sahile vuran, çarpan ve acıtan...
Evet o Evoraydı ve tanışmıştık.. O Atlas Okyanusunun Batı Afrika açıklarında Cape Verde de yaşıyordu.. tam da hissettiğim gibi okyanusun, dalgaların sesiydi.. Portekiz ve Afrika karması Creole dilinde söylüyordu... İlk şarkı söylemeye başladığında meşhur olamamış ve annesine ve iki kızına bakmak için barlarda çıkan, ellili yaşlarında meşhur olan, çıplak ayaklı muhteşem ses Evora... O saatten sonra ağlarken onu dinledim, mutluyken onu dinledim.. yani hayatı bir parçada onun sayesinde katlanılır hissettim..
Ben yüce Tanrının bazı insanlara, hayatın daha güzel ve yaşanılır olduğunu hatırlatmak için bu yetenekleri verdiğine inanıyorum. Onlar özeller ve ne mutlu onlara ki, bedenleri burda olmasada ruhları hep burda kulaklarımızda olacak, hüzünlüyken mutlu olmak, mutluyken de hüznü hissetmek için...
Teşekkürler EVORA...

--------------------------------------------------------------------------------