Yaşadığımız bu krizin tamamen yapay olduğuna ya da dünyanın ekonomik dengesinin yeni bir oluşuma girmeye gayret ettiğine inanıyorum. Herhangi bir iktisat ya da ticari okul mezunu veya ekonomiyle alakalı engin bilgileri olan biri değilim fakat biraz mantıkla kendimce çeşitli noktalara indiğimi düşünüyorum.
Bizim yaşadığımız şeyin, ekonomik krizden çok toplumların düzensiz yapısından kaynaklı bir problem olduguna inanıyorum. Tıpkı anakara dediğimiz kıtaların çok uzun sürelerde seyreden hareketleri gibi. Nasıl ki kıtaların yer değişiminde birbirini tetikleyen parçaların sıkışmasından kaynaklı dev sıra dağlar veya büyük çukurlar, göller vadiler oluşuyor, yeryüzünün şeklini değiştiriyorsa bir toplumunda düzensiz yönetilmesi ve tek bir uğurda top yekün hareket edilmesinden dolayı bir değişim yaşıyoruz ya da o değişimi yaşamalıyız sanırım. Milyonlarca kişinin işten çıkarılması dev markaların üretimlerine ara vermesi bu değişime ışık tutan oluşumlardan bir tanesi sanırım.
Sanayi üretimi konusunda tüm ülkeler devamlı büyüme katettiğini savunuyor. Ülkemizdede durum bundan ibaret. Yıllarca yöneticilerimiz ortaya çıkarak her zaman sattığımızdan (ihracat) bahsetti durdu. Bir kişi ortaya çıkıp aldığımızdan (ithalat) bahsetmedi. Halbuki gerçek olan bir satıyorsak 2-3 alıyorduk, hatta 1 sattığımızı bile üretirken 1-2 almak zorundaydık (örnek: otomobil üretiyoruz deniyor ancak sadece montaj yapıyoruz parçaları ise yine satın alıyoruz). Devamında ise global anlamdaki üretim dengesizliği. Örneğin bir insert incelediğiniz zaman 2-3 sayfası tamamen mp3 çalarlar diyebiliriz. Bu insanlar mp3 çaları ne zamana kadar tüketebilir ? Ya da ne gibi değişiklikler sunulabilir ? Cep telefonları fotoğraf makinalarıyla ve mp3 çalarlarla birleşti gibi artık. Hatta taşınabilir usb bellek yerine bir iphone almak 3-4 cihaz almaktan daha mantıklı geliyor. Durum böyle oluncada sony bilmem kaç bin işçi çıkarıyor! Gayet normal değilmi sizce ?
Endüstriyel üretimdeki bu gelişmeler devletleride etkiliyor. En çok bizim gibi gelişmekte olanları. Devlet bütçelerinin büyük bölümü endüstriye akıyor. Verilen uzun vade krediler endüstriler için oluk oluk akıyor. Her yerde yükselen fabrikalar çıkıyor ortaya. Bu sefer arda kalan üretimlerdeki destek azalıyor. Tarıma kredi bütçesi kısılıyor, hayvancılığa olan bütçe azalıyor. Sonrada hayvancılık yapan ya da tarımla uğraşan kişiler karşı kasabada açılan fabrikada iş bulabilmek için uzun kuyruklar oluşturuyor. Kendini şanslı hisseden binlerce çiftçi tarlasını bırakıp fabrikalarda çalışmaya başlıyor. Son yıllarda tarımdan kazandığı para aylık ortalama 700 lira ise mesaisiyle birlikte fabrikadan kazandığıda bu oranda olursa mutlu oluyor seviniyor haklı olarak. Ancak binlerce çiftçi aynı mantıkla tırpanı bırakıp eline ingiliz anahtarını alınca tarım üretimi azalıyor domates 2 kat, soğan 1,5 kat bulgur 3 kat fiyatını artırıyor. Aylık 700lira kazandığında mutlu olan eski çiftçi amcamızın aldığı para kısa zamanda erimiş oluyor. Çünkü eskiden 1 liraya aldığını artık 2 liraya alıyor. Sel suyu gibi etkiye giren bu durum ardından hayvancılıkla ilgilnenlerde nasbini alıyor. İneğini satan fabrikaya giriyor ve bu sefer hayvanla uğraşan adam kalmayınca etin kilosu 2 kat artıyor. Fakat işin ilginç yanı bunun adına talep fazlası deniyor!!! Sonra pahalılıktan bahsediyoruz. Nasıl olmasın ki tarlada çalışan adam kalmayınca!
Aslında talep fazlası işçi konusunda oluyorsa durum dahamı farklı oluyor? Yıllardır küçülen olmadı hiç, herkes büyüyor! Büyüyormu yoksa sadece gereksiz üretimmi oluyor? Dünyada bir bardak gibi düşünülemezmi? Doldur doldur an geldiğinde taşmayacakmı? Heryer su olursa açıklaması ne olabilir? Bardağamı suç bulmak lazım yoksa sürahiyemi? Buradaki durum sanırım hiç biri. Sürahiyi tutan taşarmı taşmazmı biliyorsa taşana kadar devam ediyor. Taşıncada bardak küçük diyor ben çok doldurdum demiyor. Sürahiyi tutan asıl suçlu olmuyor mu?
Bugün yeni bir ürün çıkarın. Gidin tescil ettirin. Çok değil 2 ay içinde aynısını çıkarırlar. Tıpkı ufo sobaları gibi
...Çünkü teşvik var. Ben soba yapıcam fabrikamada 250 işçi alıcam diyin direk meclisten onaylı kredi bile alırsınız sanırım. Sonrada o krediyi ödemek için fiyat kırarsınız. Pazarlamadan kısarsınız, sevkiyattan kısarsınız. Belkide vergiden çalarsınız. Hatta utanmazsınız işçiye 800lira veriyorsanız asgari ücretten sigorta yaparsanız. Gün gelir yeni şirket açar işten çıkarır yeni açtığınız şirkete alırsınız. Haberi bile olmaz işçinin, olan tazminatına olur. Peki nolur sonradan ? Sobayı ilk üreten kişinin asıl hakkı olan ileriye dönük planların hepsi patlamaya başlar. Belki beklenmeyen rakipler karşısında giderlerini ödeyemez duruma gelir. Ardından piyasa durgun der. Sizce piyasa durgunmudur yoksa haddinden fazla üretimmi vardır? Ya peki piyasada ihtiyaç sahibi çoğunluk soba lınca ne olacak? İcatı yapanda, teşvikle ona rakip olanda aldığı işçileri bir bir çıkarmayacak mı? Ama buna sebep lazım. Global kriz mesela!
Hepsi zincir reaksiyon gösterdiği için çarklardan birine çomak girince tüm sistemde arıza çıkıyor aslında. Adınada global kriz deniyor.
Adı aklıma gelmiyor şu an ama sanırım masonist yapılarda bir yetki piramidi vardı. En üsttekinin kim olduğunu bilmediğiniz bir piramit. Hatta en üstte olduğunu sandığınız biri bile olmayabilir. Çünkü orta sıralardaki statüleri görünce ağzınız açık kalıyor en üsttekini hayal bile edemiyorsunuz. Peki var mı en üstte kimse? yoksa herkes zaten en üsttemi ?
Herşeyin bir dayatmadan kaynaklı olduğuna son yaşanan ve adına kriz denen kabuk değişiminden olduğunu bir kez daha anlıyorum. Ve sebep olarakta direk bankaların olduğuna inanıyorum. İskambilden yaptıkları evler bir bir yıkılıyor. Kendi yarattıkları organizma kendi içinde çözülmeye başlıyor. Dünyanın sonu dedikleri bu olsa gerek. Ya da taşlı sopalı savaşlar olacak savının temelide bu olabilir. Irak'ta sebebi ne olursa olsun her sıkılan mermi boşaysa, Afrika ülkerindeki açlığın sebebi devlet bütçesinin tamamının silahlanmaya gittiğini biliyorsak, arabamıza sadece petrol koyabiliyorsak nasıl bir dayatmanın içinde sömürüye tutulduğumuz sanırım ortada.
Amma yazdım yahu
Okuyan ve fikir beyan eden arkadaşlara teşekkür ederim.
Bizim yaşadığımız şeyin, ekonomik krizden çok toplumların düzensiz yapısından kaynaklı bir problem olduguna inanıyorum. Tıpkı anakara dediğimiz kıtaların çok uzun sürelerde seyreden hareketleri gibi. Nasıl ki kıtaların yer değişiminde birbirini tetikleyen parçaların sıkışmasından kaynaklı dev sıra dağlar veya büyük çukurlar, göller vadiler oluşuyor, yeryüzünün şeklini değiştiriyorsa bir toplumunda düzensiz yönetilmesi ve tek bir uğurda top yekün hareket edilmesinden dolayı bir değişim yaşıyoruz ya da o değişimi yaşamalıyız sanırım. Milyonlarca kişinin işten çıkarılması dev markaların üretimlerine ara vermesi bu değişime ışık tutan oluşumlardan bir tanesi sanırım.
Sanayi üretimi konusunda tüm ülkeler devamlı büyüme katettiğini savunuyor. Ülkemizdede durum bundan ibaret. Yıllarca yöneticilerimiz ortaya çıkarak her zaman sattığımızdan (ihracat) bahsetti durdu. Bir kişi ortaya çıkıp aldığımızdan (ithalat) bahsetmedi. Halbuki gerçek olan bir satıyorsak 2-3 alıyorduk, hatta 1 sattığımızı bile üretirken 1-2 almak zorundaydık (örnek: otomobil üretiyoruz deniyor ancak sadece montaj yapıyoruz parçaları ise yine satın alıyoruz). Devamında ise global anlamdaki üretim dengesizliği. Örneğin bir insert incelediğiniz zaman 2-3 sayfası tamamen mp3 çalarlar diyebiliriz. Bu insanlar mp3 çaları ne zamana kadar tüketebilir ? Ya da ne gibi değişiklikler sunulabilir ? Cep telefonları fotoğraf makinalarıyla ve mp3 çalarlarla birleşti gibi artık. Hatta taşınabilir usb bellek yerine bir iphone almak 3-4 cihaz almaktan daha mantıklı geliyor. Durum böyle oluncada sony bilmem kaç bin işçi çıkarıyor! Gayet normal değilmi sizce ?
Endüstriyel üretimdeki bu gelişmeler devletleride etkiliyor. En çok bizim gibi gelişmekte olanları. Devlet bütçelerinin büyük bölümü endüstriye akıyor. Verilen uzun vade krediler endüstriler için oluk oluk akıyor. Her yerde yükselen fabrikalar çıkıyor ortaya. Bu sefer arda kalan üretimlerdeki destek azalıyor. Tarıma kredi bütçesi kısılıyor, hayvancılığa olan bütçe azalıyor. Sonrada hayvancılık yapan ya da tarımla uğraşan kişiler karşı kasabada açılan fabrikada iş bulabilmek için uzun kuyruklar oluşturuyor. Kendini şanslı hisseden binlerce çiftçi tarlasını bırakıp fabrikalarda çalışmaya başlıyor. Son yıllarda tarımdan kazandığı para aylık ortalama 700 lira ise mesaisiyle birlikte fabrikadan kazandığıda bu oranda olursa mutlu oluyor seviniyor haklı olarak. Ancak binlerce çiftçi aynı mantıkla tırpanı bırakıp eline ingiliz anahtarını alınca tarım üretimi azalıyor domates 2 kat, soğan 1,5 kat bulgur 3 kat fiyatını artırıyor. Aylık 700lira kazandığında mutlu olan eski çiftçi amcamızın aldığı para kısa zamanda erimiş oluyor. Çünkü eskiden 1 liraya aldığını artık 2 liraya alıyor. Sel suyu gibi etkiye giren bu durum ardından hayvancılıkla ilgilnenlerde nasbini alıyor. İneğini satan fabrikaya giriyor ve bu sefer hayvanla uğraşan adam kalmayınca etin kilosu 2 kat artıyor. Fakat işin ilginç yanı bunun adına talep fazlası deniyor!!! Sonra pahalılıktan bahsediyoruz. Nasıl olmasın ki tarlada çalışan adam kalmayınca!
Aslında talep fazlası işçi konusunda oluyorsa durum dahamı farklı oluyor? Yıllardır küçülen olmadı hiç, herkes büyüyor! Büyüyormu yoksa sadece gereksiz üretimmi oluyor? Dünyada bir bardak gibi düşünülemezmi? Doldur doldur an geldiğinde taşmayacakmı? Heryer su olursa açıklaması ne olabilir? Bardağamı suç bulmak lazım yoksa sürahiyemi? Buradaki durum sanırım hiç biri. Sürahiyi tutan taşarmı taşmazmı biliyorsa taşana kadar devam ediyor. Taşıncada bardak küçük diyor ben çok doldurdum demiyor. Sürahiyi tutan asıl suçlu olmuyor mu?
Bugün yeni bir ürün çıkarın. Gidin tescil ettirin. Çok değil 2 ay içinde aynısını çıkarırlar. Tıpkı ufo sobaları gibi
...Çünkü teşvik var. Ben soba yapıcam fabrikamada 250 işçi alıcam diyin direk meclisten onaylı kredi bile alırsınız sanırım. Sonrada o krediyi ödemek için fiyat kırarsınız. Pazarlamadan kısarsınız, sevkiyattan kısarsınız. Belkide vergiden çalarsınız. Hatta utanmazsınız işçiye 800lira veriyorsanız asgari ücretten sigorta yaparsanız. Gün gelir yeni şirket açar işten çıkarır yeni açtığınız şirkete alırsınız. Haberi bile olmaz işçinin, olan tazminatına olur. Peki nolur sonradan ? Sobayı ilk üreten kişinin asıl hakkı olan ileriye dönük planların hepsi patlamaya başlar. Belki beklenmeyen rakipler karşısında giderlerini ödeyemez duruma gelir. Ardından piyasa durgun der. Sizce piyasa durgunmudur yoksa haddinden fazla üretimmi vardır? Ya peki piyasada ihtiyaç sahibi çoğunluk soba lınca ne olacak? İcatı yapanda, teşvikle ona rakip olanda aldığı işçileri bir bir çıkarmayacak mı? Ama buna sebep lazım. Global kriz mesela!Hepsi zincir reaksiyon gösterdiği için çarklardan birine çomak girince tüm sistemde arıza çıkıyor aslında. Adınada global kriz deniyor.
Adı aklıma gelmiyor şu an ama sanırım masonist yapılarda bir yetki piramidi vardı. En üsttekinin kim olduğunu bilmediğiniz bir piramit. Hatta en üstte olduğunu sandığınız biri bile olmayabilir. Çünkü orta sıralardaki statüleri görünce ağzınız açık kalıyor en üsttekini hayal bile edemiyorsunuz. Peki var mı en üstte kimse? yoksa herkes zaten en üsttemi ?
Herşeyin bir dayatmadan kaynaklı olduğuna son yaşanan ve adına kriz denen kabuk değişiminden olduğunu bir kez daha anlıyorum. Ve sebep olarakta direk bankaların olduğuna inanıyorum. İskambilden yaptıkları evler bir bir yıkılıyor. Kendi yarattıkları organizma kendi içinde çözülmeye başlıyor. Dünyanın sonu dedikleri bu olsa gerek. Ya da taşlı sopalı savaşlar olacak savının temelide bu olabilir. Irak'ta sebebi ne olursa olsun her sıkılan mermi boşaysa, Afrika ülkerindeki açlığın sebebi devlet bütçesinin tamamının silahlanmaya gittiğini biliyorsak, arabamıza sadece petrol koyabiliyorsak nasıl bir dayatmanın içinde sömürüye tutulduğumuz sanırım ortada.
Amma yazdım yahu
Okuyan ve fikir beyan eden arkadaşlara teşekkür ederim.
