Merhabalar
Ben 1970 li yılların sonlarına doğru Erzincan ın Kemah ilçesine bağlı eski adıyla sitemi Yeni adıyla Gülbahçe köyünde doğdum, o günden bugüne yaklaşık olarak bi 30 yıl geçti bir çok şey değişti ihtilaller oldu, sel baskınları, depremler , devalüasyonlar ve sayamayacağım pek çok şey, Evet bunların hepsi yaşandı hepsi gerçekleşti ve bir çok şey değişti ama doğuda çocuk olmak değişmedi bundan 19 yıl önce 80 haneli köyümde ilk okula giderken herkes evinden bir adet yakacak odun alırdı eline öteki elin dede bütün derslerini sığdırdığı 60 yapraklı çizgili bir defter, aradan koskoca 19 yıl geçti her şey değişti ama benim köyümde bu manzara değişmedi, değişen tek şey okullarının mesafesi oldu. Eskiden kendi köyünde okurken bu çocuklarımız şimdi okuyabilmek için 12 km den fazla yol gidiyor neden çünkü devlet kardan, yağmurdan, kopan fırtınalardan damı elek haline dönmüş okulumu yaptırmıyor, bizler kendi imkanlarımızla yaptırsak ta öğretmen göndermiyor, gönderdiği öğretmende orta terör var ben gitmem diyor. Şimdi sorarım size terörü terör yapan cehalet değildir de nedir? Bir yandan teröre lanet okurken öteki yandan da doğudaki çocukları unutarak, onlara sırt dönerek, hiç yokmuş gibi davranarak teröre destek olmuş olmuyor musunuz ? Cahil dostum olacağına bilgili düşmanım olsun sözünü kullandığınızda hiç mi gelmiyor aklınıza doğudaki, güneydoğudaki çocukların çaresizlikler içinde yaşamaya çalıştığı? Yaşadığı demiyorum ve altını çiziyorum Yaşamaya çalıştığı!!!
Sizlerin eskimiş diyerek yüzüne bile bakmadığnız bir pantol bir ceket doğudaki çocuk için ne ifade ediyor, midesine bir lokma sıcak aş girdiğinde yüzündeki tebessüm nasıl ışık saçıyor? Sizler pişip önünüze gelen yemekleri beğenmezken doğudaki çocuklar, sofrada yer kalmayınca bir kenarda ellerini dizlerinin üzerine koyup baka kalıyor ve sofradakiler karnını doyurup kalkısnda bende bir iki lokma yiyim benimde karnım doysun diye dua ediyor !!!
Ben bu manzaradan çıkıp ta geldim sizin huzurlarınıza, bir elimde bedenime oranla çokça büyük palut odunu bir elimde defterle büyüyerek, bir lokma ekmek için binlerce kez el açıp dua ederek o lokmayı bulsamda, bulamasamda şükrederek geldim sizin huzurlarınıza, ve şimdi sizlerden bu çocuklarımıza sahip çıkmanızı istiyorum, Sahip çıkarkende sizlerden dünyaları vermenizi değil Bir defter bir kalem, eski bir elbise, bir çift ayakkabı, göndermenizi istiyorum, çünkü sizin kullanmadığınız bu nesneler bu çocuklarımıza dünyaları veriyor.
( Sözümüz Meclisten Dışarı )
Destek olmak isteyenler [email protected] adresinden irtibata geçebilirler. ( kesinlikle Para göndermek için teklifte dahi bulunmayınız ) Toplanan yardımlar www.kardesinisec.com Şanlıurfa bölge sorumlusu Funda Ateşoğlu na gönderilecektir,
Ben 1970 li yılların sonlarına doğru Erzincan ın Kemah ilçesine bağlı eski adıyla sitemi Yeni adıyla Gülbahçe köyünde doğdum, o günden bugüne yaklaşık olarak bi 30 yıl geçti bir çok şey değişti ihtilaller oldu, sel baskınları, depremler , devalüasyonlar ve sayamayacağım pek çok şey, Evet bunların hepsi yaşandı hepsi gerçekleşti ve bir çok şey değişti ama doğuda çocuk olmak değişmedi bundan 19 yıl önce 80 haneli köyümde ilk okula giderken herkes evinden bir adet yakacak odun alırdı eline öteki elin dede bütün derslerini sığdırdığı 60 yapraklı çizgili bir defter, aradan koskoca 19 yıl geçti her şey değişti ama benim köyümde bu manzara değişmedi, değişen tek şey okullarının mesafesi oldu. Eskiden kendi köyünde okurken bu çocuklarımız şimdi okuyabilmek için 12 km den fazla yol gidiyor neden çünkü devlet kardan, yağmurdan, kopan fırtınalardan damı elek haline dönmüş okulumu yaptırmıyor, bizler kendi imkanlarımızla yaptırsak ta öğretmen göndermiyor, gönderdiği öğretmende orta terör var ben gitmem diyor. Şimdi sorarım size terörü terör yapan cehalet değildir de nedir? Bir yandan teröre lanet okurken öteki yandan da doğudaki çocukları unutarak, onlara sırt dönerek, hiç yokmuş gibi davranarak teröre destek olmuş olmuyor musunuz ? Cahil dostum olacağına bilgili düşmanım olsun sözünü kullandığınızda hiç mi gelmiyor aklınıza doğudaki, güneydoğudaki çocukların çaresizlikler içinde yaşamaya çalıştığı? Yaşadığı demiyorum ve altını çiziyorum Yaşamaya çalıştığı!!!
Sizlerin eskimiş diyerek yüzüne bile bakmadığnız bir pantol bir ceket doğudaki çocuk için ne ifade ediyor, midesine bir lokma sıcak aş girdiğinde yüzündeki tebessüm nasıl ışık saçıyor? Sizler pişip önünüze gelen yemekleri beğenmezken doğudaki çocuklar, sofrada yer kalmayınca bir kenarda ellerini dizlerinin üzerine koyup baka kalıyor ve sofradakiler karnını doyurup kalkısnda bende bir iki lokma yiyim benimde karnım doysun diye dua ediyor !!!
Ben bu manzaradan çıkıp ta geldim sizin huzurlarınıza, bir elimde bedenime oranla çokça büyük palut odunu bir elimde defterle büyüyerek, bir lokma ekmek için binlerce kez el açıp dua ederek o lokmayı bulsamda, bulamasamda şükrederek geldim sizin huzurlarınıza, ve şimdi sizlerden bu çocuklarımıza sahip çıkmanızı istiyorum, Sahip çıkarkende sizlerden dünyaları vermenizi değil Bir defter bir kalem, eski bir elbise, bir çift ayakkabı, göndermenizi istiyorum, çünkü sizin kullanmadığınız bu nesneler bu çocuklarımıza dünyaları veriyor.
( Sözümüz Meclisten Dışarı )
SargeT
Gazi ÖZATA
Gazi ÖZATA
Destek olmak isteyenler [email protected] adresinden irtibata geçebilirler. ( kesinlikle Para göndermek için teklifte dahi bulunmayınız ) Toplanan yardımlar www.kardesinisec.com Şanlıurfa bölge sorumlusu Funda Ateşoğlu na gönderilecektir,
