Hadi Steve, yapabilirsin. Bak oğlum, korkuların ile yüzleşmelisin. Ne zamana kadar korkuların ile yaşayabilirsin? diyor babası oğluna. Steve, henüz 9 yaşında bir çocuktur. Ve kendisine sürekli sataşan mahalle çocuklarından sürekli kaçmaktadır. Onları gördüğü yerde yönünü değiştirmektedir. O gün yeter der Steve. Babasına açılır, anlatır bu sıkıntısını.
Baba ise hayat ile yoğrulmuştur. Küçüklüğünden beri zengin olan babasının yanında ticaret ile uğraşmış, zorluklara göğüs germiştir. Kendisine sıkıntısını anlatan oğluna cevabi olarak Korkuların ile yüzleş. Onların karşısına çık ve kendi kendine onlardan korkmuyorum de. der.
Steve yapamam baba dese de babası kararlıdır: Hadi Steve, yapabilirsin. Bak oğlum, korkuların ile yüzleşmelisin. Ne zamana kadar korkuların ile yaşayabilirsin?
Bu hikayeyi çok görmüşüz, dinlemişizdir. Korkularımızla yüzleşmek, yüreğimize daha çocukken kazınmıştır. Çocuk filmlerinin bir çoğunda verilir bu mesaj.
Üç ihtimalli bir denklem bu. Steve, korkuları ile yüzleşti. Eğer yüzleşmeseydi, ona korkak diyecekti babası. Yüzleşti, eğer dayak yerse beceriksiz olacaktır. Eğer döverse, bilmiyor ki benliği kabaracak. Nerden bilsin Steve, ben bunları döversem, kendimi süperman gibi hissedeceğim deyip, ileride artık bana babam bile karışamaz diyerek etrafına umutsuzluk saçacağını. Babası, kendi derdini kendisi oluşturmuştur. Steve, korkuları ile yüzleşmiştir.
Yüce İslam eğitimi ile beslenmemiş çocukların sıklıkla karşılaştığı problemlerden sadece biridir bu. Steve, İslam fıtratı üzerine doğdu. Ona babasından korkması öğretildi daha doğmadan. Babasından korksun ki, Allahtan hakkıyla korkmayı bilsin. Bir çocuk babasından korkar, ama başı sıkıştığında gittiği ilk yer de babasıdır. Bu başka bir korkudur. Havf (korku) ve reca (ümit) arasında doğdu Steve, bıraksak da öyle yaşasa olmaz mı?
Steve, henüz 9 yaşında bir çocuktur. Ve kendisine sürekli sataşan mahalle çocuklarından sürekli kaçmaktadır. Onları gördüğü yerde yönünü değiştirmektedir. O gün yeter der Steve. Babasına açılır, anlatır bu sıkıntısını.
Baba ise hayat ile yoğrulmuştur. Küçüklüğünden beri zengin olan babasının yanında ticaret ile uğraşmış, zorluklara göğüs germiştir. Kendisine sıkıntısını anlatan oğluna cevabi olarak Gel oğlum, beraber gidelim. der ve beraber o çocukların arasından geçerler. Babasının yanında olması güven vermiştir ona. Kasılarak, korkusuzca gitmektedir. Steve farkında değildir ama öğrenmiştir ki Yanımda benden daha büyük, daha kuvvetli biri ile gidersem, bana kimse bir şey yapamaz.
Böylelikle büyüdüğü zaman Allahı tanıyacaktır. Çünkü Ondan başka herkes güçsüzdür. O herkesten güçlüdür. Öyleyse Onun ile gezeyim. Hep Onun ile olayım. Ben süperman değilim, ama Arşın Rabbi olan Allah benimledir. Ben Onun ile tüm korkularımın arasından geçerim.
Steve güçsüzlüğü içinde kuvveti bulmuştur. Allahtan korkmaktadır, ama bu korku onu Allaha daha da yakınlaştırmaktadır.
Allah kuluna kâfî değil midir? (Zümer Suresi 36)
De ki: Allah bana yeter! (Zümer Suresi 38)
Metehan Salih
Alıntı Kaynağı: Hayat denklemimiz -1 | MS BLOG
Baba ise hayat ile yoğrulmuştur. Küçüklüğünden beri zengin olan babasının yanında ticaret ile uğraşmış, zorluklara göğüs germiştir. Kendisine sıkıntısını anlatan oğluna cevabi olarak Korkuların ile yüzleş. Onların karşısına çık ve kendi kendine onlardan korkmuyorum de. der.
Steve yapamam baba dese de babası kararlıdır: Hadi Steve, yapabilirsin. Bak oğlum, korkuların ile yüzleşmelisin. Ne zamana kadar korkuların ile yaşayabilirsin?
Bu hikayeyi çok görmüşüz, dinlemişizdir. Korkularımızla yüzleşmek, yüreğimize daha çocukken kazınmıştır. Çocuk filmlerinin bir çoğunda verilir bu mesaj.
Üç ihtimalli bir denklem bu. Steve, korkuları ile yüzleşti. Eğer yüzleşmeseydi, ona korkak diyecekti babası. Yüzleşti, eğer dayak yerse beceriksiz olacaktır. Eğer döverse, bilmiyor ki benliği kabaracak. Nerden bilsin Steve, ben bunları döversem, kendimi süperman gibi hissedeceğim deyip, ileride artık bana babam bile karışamaz diyerek etrafına umutsuzluk saçacağını. Babası, kendi derdini kendisi oluşturmuştur. Steve, korkuları ile yüzleşmiştir.
Yüce İslam eğitimi ile beslenmemiş çocukların sıklıkla karşılaştığı problemlerden sadece biridir bu. Steve, İslam fıtratı üzerine doğdu. Ona babasından korkması öğretildi daha doğmadan. Babasından korksun ki, Allahtan hakkıyla korkmayı bilsin. Bir çocuk babasından korkar, ama başı sıkıştığında gittiği ilk yer de babasıdır. Bu başka bir korkudur. Havf (korku) ve reca (ümit) arasında doğdu Steve, bıraksak da öyle yaşasa olmaz mı?
Steve, henüz 9 yaşında bir çocuktur. Ve kendisine sürekli sataşan mahalle çocuklarından sürekli kaçmaktadır. Onları gördüğü yerde yönünü değiştirmektedir. O gün yeter der Steve. Babasına açılır, anlatır bu sıkıntısını.
Baba ise hayat ile yoğrulmuştur. Küçüklüğünden beri zengin olan babasının yanında ticaret ile uğraşmış, zorluklara göğüs germiştir. Kendisine sıkıntısını anlatan oğluna cevabi olarak Gel oğlum, beraber gidelim. der ve beraber o çocukların arasından geçerler. Babasının yanında olması güven vermiştir ona. Kasılarak, korkusuzca gitmektedir. Steve farkında değildir ama öğrenmiştir ki Yanımda benden daha büyük, daha kuvvetli biri ile gidersem, bana kimse bir şey yapamaz.
Böylelikle büyüdüğü zaman Allahı tanıyacaktır. Çünkü Ondan başka herkes güçsüzdür. O herkesten güçlüdür. Öyleyse Onun ile gezeyim. Hep Onun ile olayım. Ben süperman değilim, ama Arşın Rabbi olan Allah benimledir. Ben Onun ile tüm korkularımın arasından geçerim.
Steve güçsüzlüğü içinde kuvveti bulmuştur. Allahtan korkmaktadır, ama bu korku onu Allaha daha da yakınlaştırmaktadır.
Allah kuluna kâfî değil midir? (Zümer Suresi 36)
De ki: Allah bana yeter! (Zümer Suresi 38)
Metehan Salih
Alıntı Kaynağı: Hayat denklemimiz -1 | MS BLOG