Fuzuli “söylesem tesiri yok, sussam gönlüm razı değil” demiş ya, bazen cahil, bencil, düşüncesiz ve kendini bilmezlerin içinde buluveririz ya kendimizi, “ne işim var yahu benim bu insanlar arasında” deyip, kendi kendimizi yeriz ya…
Sonra zihin sarkacımız bir o yana, bir bu yana salınır susmak ve konuşmak arasında… Söyleyeceklerimiz ortam germekten öte gidemeyecek, hiçbir pozitif tesiri olmayacak ama içimizi de acayip rahatlatacaktır. Kendi kendimize kaldığımızda,” söyledim de ne oldu” muhasebesini yaparız ya…
Bazen içinde eğreti durduğumuza inandığımız o ortam, yıpranmış sinirlerimizin üstüne yakalar bizi ve sırası mı değimli diye kendimize danışmadan döküveririz ya aklımızdan geçen kelimeleri. Buz keser ortalık. Artık yapacak bir şey yoktur. Bu durumdan rahatsız olan muhataplar “patavatsız”, olmayanlar ise “dobra” payesini yapıştıracaktır. Söylenen ya da yapılanlar, öyle filmlerdeki gibi, dönüm noktası içeren sözler olmayacaktır. Sadece içimizdeki yanardağ patlamış, bizi rahatlatmış ama hiçbir işe yaramamıştır. Biz yanardağ patlatırken, ortamı çoktan buzulların soğukluğu kaplamıştır.
Sitare.
Sonra zihin sarkacımız bir o yana, bir bu yana salınır susmak ve konuşmak arasında… Söyleyeceklerimiz ortam germekten öte gidemeyecek, hiçbir pozitif tesiri olmayacak ama içimizi de acayip rahatlatacaktır. Kendi kendimize kaldığımızda,” söyledim de ne oldu” muhasebesini yaparız ya…
Bazen içinde eğreti durduğumuza inandığımız o ortam, yıpranmış sinirlerimizin üstüne yakalar bizi ve sırası mı değimli diye kendimize danışmadan döküveririz ya aklımızdan geçen kelimeleri. Buz keser ortalık. Artık yapacak bir şey yoktur. Bu durumdan rahatsız olan muhataplar “patavatsız”, olmayanlar ise “dobra” payesini yapıştıracaktır. Söylenen ya da yapılanlar, öyle filmlerdeki gibi, dönüm noktası içeren sözler olmayacaktır. Sadece içimizdeki yanardağ patlamış, bizi rahatlatmış ama hiçbir işe yaramamıştır. Biz yanardağ patlatırken, ortamı çoktan buzulların soğukluğu kaplamıştır.
Sitare.
