Bu Vietnam'da savaşan ve sonunda evine dönecek olan John
adında bir askerin
hikayesidir.John evine gitmeden önce San Francisco' da bulunan
anne babasına telefon açtı.
Sevgili anne ve babacigim,sonunda eve geliyorum ama birşey
sormak istiyorum.Bir arkadaşımı da beraber eve getirebilir miyim? "
" Tabii ki " diye cevapladılar. "onunla tanışmaktan mutluluk
duyarız".
"Ama bilmeniz gereken birşey var" diye John devam etti," o
savaşta ağır yaralandı.Kara mayınına bastı ve kolu ile bacağını
kaybetti.Başka gidecek
hiçbir yeri yok.Onun bize gelmesini ve bizimle yaşamasını
istiyorum".
" Bunu duyduğuma çok üzüldüm oğlum, belki kalacak başka bir
yer bulması için ona yardımcı olabiliriz"
"O hayır , onun bizimle yaşamasını istiyorum ."
"Oğlum," dedi babası, " sen ne istediğinin farkında
değilsin.Böyle büyük
bir sorunu olan birisi bizi çok rahatsız eder.Bizim kendi
hayatımız var ,ve
böyle farklılığa izin veremeyiz. Bence sen eve gelmeli ve bu
çocuğu unutmalısın.O kendi yaşamını devam ettirmenin bir yolunu
bulacaktır."
O andan sonra , John telefonu kapattı.Anne ve babası ondan
başka bir söz duymadılar...
Birkaç gün sonra , San Francisco polisinden bir telefon
geldi.Oğullarının bir binadan düşerek öldüğünü
söylediler.Polise göre intihardı.Anne ve baba telaşla uçağa binerek
oğullarının teşhisini yapmak
için San Francisco'daki şehir morguna gittiler.John ' u teşhis etmişlerdi. Ama gözleri faltaşı gibi açılarak bilmedikleri birşeyi farkettiler. John 'un bir bacağı ve bir kolu yoktu..
adında bir askerin
hikayesidir.John evine gitmeden önce San Francisco' da bulunan
anne babasına telefon açtı.
Sevgili anne ve babacigim,sonunda eve geliyorum ama birşey
sormak istiyorum.Bir arkadaşımı da beraber eve getirebilir miyim? "
" Tabii ki " diye cevapladılar. "onunla tanışmaktan mutluluk
duyarız".
"Ama bilmeniz gereken birşey var" diye John devam etti," o
savaşta ağır yaralandı.Kara mayınına bastı ve kolu ile bacağını
kaybetti.Başka gidecek
hiçbir yeri yok.Onun bize gelmesini ve bizimle yaşamasını
istiyorum".
" Bunu duyduğuma çok üzüldüm oğlum, belki kalacak başka bir
yer bulması için ona yardımcı olabiliriz"
"O hayır , onun bizimle yaşamasını istiyorum ."
"Oğlum," dedi babası, " sen ne istediğinin farkında
değilsin.Böyle büyük
bir sorunu olan birisi bizi çok rahatsız eder.Bizim kendi
hayatımız var ,ve
böyle farklılığa izin veremeyiz. Bence sen eve gelmeli ve bu
çocuğu unutmalısın.O kendi yaşamını devam ettirmenin bir yolunu
bulacaktır."
O andan sonra , John telefonu kapattı.Anne ve babası ondan
başka bir söz duymadılar...
Birkaç gün sonra , San Francisco polisinden bir telefon
geldi.Oğullarının bir binadan düşerek öldüğünü
söylediler.Polise göre intihardı.Anne ve baba telaşla uçağa binerek
oğullarının teşhisini yapmak
için San Francisco'daki şehir morguna gittiler.John ' u teşhis etmişlerdi. Ama gözleri faltaşı gibi açılarak bilmedikleri birşeyi farkettiler. John 'un bir bacağı ve bir kolu yoktu..
