12 Şubatta, saat akşam 9 gibi geç bir saatte gitmiştik adtech'e, kendisini görememiştim o kadarda o an görmek istemiştimki abiyi, bilemezdimki bir daha göremeyeceğimizide..
İnsanlar hayatlarında çok kısa bir zaman görüp her zaman takdir edecekleri, gerçekten "baba" adamlar çok azdır. Böyle bir insanı tanıdığım için çok şanslıyım.
Kendisiyle adtech'deki dostlarımız vasıtasıyla tanışmıştım, ve ilk defa bile tanıştığı birisi olsamda o kadar tatlı ilgili alakalı birisiydiki anlatılmaz yaşanır nitelikte bir insandı. Kendisiyle seyahat etme şansıda bulmuştum ve gerçekten tatlılığını, o güzel karakterini tanıma fırsatını bulmuştum.
Bir insan abisi kadar sevdiği birisinin sağlık durumunu soramazmı, ya evet onu çok sevdiği zaman kaybetmekten çekindiği korktuğu zaman soramazmış. İletide gördüm hep ama soramadım !
Çok tatlı bir insandı, hayatımın hiçbir döneminde utunamam kendisini, gerek karakteri gerekse yöneticilik vasfı olarak... ve hala "şaka" gibi geliyor. nasıl olur allah aşkına yav. o nasıl bırakıp gider.
Mekanın cennet olsun abi. Seni nasıl Zincirlikuyu'ya bırakıp gelebildik hala inanamıyorum ya...
-Haymac