Benim de demek istediğim,her kelime Türkçe olacak diye bir zorunluluk olamaz.Burada ki kastım yanlış anlaşılmasın.Türkçe gibi bir dil konuştuğum için her zaman gururluyum.Fakat bir kelimenin Türkçesi sonradan eklenmiş yada kullanımını yitirmişse,anlamı tam olarak ifade edemiyorsa,Türkçe'ye dışardan girmiş benimsenmiş bir kelimeyi kullanmakta çekinmem.Bu zaten her dilde böyledir.Kimileri benim gibi düşünür,kimileri düşünmez bire bir Türkçe karşılığı ile ifade eder.Bunların hepsi doğaldır.Ancak;
En üstteki mesajınızda kullanan adama karışamazsınız diyorsunuz.Burada siz kendiniz Türkçe anlamını kullanmayan kişiyi eleştirir vaziyettesiniz.
yok dostum öyle değil
benim demek istediğimi aslında @Ruen açıklamış sayılır...
Tanrı kelimesi sözlükte var mı? Var...Kullanılımı peki ? evet...Ötesi yok o zaman...
Dil bilgisi kurallarına zaten uygunsuz değil. Ancak konuşma sırasında insanların kulakları alışkın olmadığı için tuhaf geliyor onlara. Örneğin "Hoşçakal" kelimesi... Ben çok iyi biliyorumki "GüleGüle" diyen bir çok kişi kendini kasarak "Hoşçakal" demeyi öğrendi
Fakat bu durum ayıp ya da ecnebi olmayı gerektiren bir şey değil.
Ayrıca tdk yı kurcalayınca ilginç şeyler çıkıyor ortaya...
Mesela "Hoşçakal" kelimesini bulamadım
Ve bir diğeri ise "Peygamber"
Bu kelimeyi aradığımızda "Allah" yerine "Tanrı" kullanılmış ve anlamında tamamen şu yazıyor
İnsanlara Tanrı'nın buyruklarını bildiren, onları Tanrı yoluna, dine çağıran kimse, yalvaç, yalavaç, elçi.
Yani "Tanrı" kelimesi kullanmak bizi ecnebi yapıyorsa "Allah" demekte arap yapıyordur
Tabiki bu espirili bir söylem. Uzatmakta manasız.
Ancak ciddi anlamda "Hoşçakal" kelimesine takmış durumdayım...Benmi bulamadım yoksa gerçekten yokmu şaşırdım